poetry in motion..ΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ

Φλόριδα Ιανουάριος 2005

Κι όμως εκείνος ο πόθος που’ χα μεγάλωσε πάλι.
Μοιάζει η θάλασσα γνώριμη όπως και τούτοι οι γλάροι.
Πάνω στου ήλιου τα χρώματα που ανεβαίνει δεσπότης,
Βλέπω διάφανα όμορφη και φωτεινή τήν Ελλάδα
Στην πολιτεία τού Νότου.


WISCONSIN 2002
Σ’ εκείνον τόν βασιλεμένο δρόμο,
Ετάραξ’ η ιστορία σου τα χείλη.
Κι ο άνεμος που πέρναγε,
σάν πώς κτυπά τά παραθύρια ο Βορηάς,
τήν λύπη μας εσφράγισε στα μάτια τών αστέρων.
Το ανεμόκτυπο τού έρωτα
παρέσυρε τήν θλίψη μας σαν τήν γοργή φωτιά,
αφήνοντας βαθειά στήν θύμηση,
τήν στάχτη πού θα έφερνε η λησμονιά.-

ΑΡΜΟΝΙΑ

30/10/2008 12:02:37 πμ

ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΣΑΝ ΚΑΤΙ ΠΑΛΙΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ
ΣΑΝ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠ’ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ
Η ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΠ’ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΠΟΥ ΠΕΤΡΩΣΕ.
ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΦΙΛΙΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΚΑΙ ΗΛΘΕ ΜΙΑ ΣΤΑΛΑ ΑΠΟ ΨΗΛΑ ΔΡΟΣΙΑΣ.
ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΚΑΤΙ ΙΔΕΕΣ ΒΓΑΛΜΕΝΕΣ ΑΠ' ΤΟ ΧΘΕΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑ ΑΓΝΩΣΤΟ ΠΙΑ,
ΑΓΝΩΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟ.
ΜΕ ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΕΝΟΣ ΜΩΡΟΥ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΞΑΝΑ.
ΦΤΑΝΕΙ ΛΙΓΗ ΟΜΟΡΦΙΑ ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΙ Η ΓΗ
ΚΙ ΕΓΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΝΑ ΚΟΙΤΑΖΩ ΓΥΡΩ ΜΟΥ Τ’ ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΑ ΝΕΙΑΤΑ ΜΑΣ
ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΘΕΙ
ΚΙ ΑΣ ΖΟΥΣΑΜΕ ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΟΛΗ
ΣΕ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΣΕ ΖΩΕΣ ΒΓΑΛΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΟΡΚΟΥΣ ΙΣΩΣ.
ΤΙ ΟΡΚΟΙ ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΑΙΩΝΙΑΣ ΑΝΟΙΞΗΣ!
ΜΟΥ ΗΛΘΕ ΠΑΛΙ ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΔΡΟΣΙΑΣ ΑΠΟ ΨΗΛΑ .

ΣΕΒΗ